Przed nami długi majowy weekend. Warto pamiętać, że pierwsze trzy dni maja, to dni świąteczne. Pamiętacie historię tych świąt?

1 maja to Międzynarodowe Święto Pracy, obchodzone od 1890 r. na cześć strajku robotników w Chicago z 1886 r.; w naszym kraju święto to często utożsamiane jest z latami 1945-1989 i czasami PRL-u, w którym to okresie 1 maja organizowano wielkie pochody zamieniające się w przemarsze na cześć władz.

2 maja – to Dzień Flagi Państwowej Rzeczypospolitej Polskiej. Jego główną rolą jest popularyzowanie wiedzy o polskiej tożsamości i symbolach narodowych. Barwy widniejące na fladze państwowej są jednym z ważniejszych elementów tożsamości narodowej.
Polskie barwy narodowe kształtowały się na przestrzeni wielu stuleci i mają udokumentowane pochodzenie.
Dzień flagi jest jednym z najmłodszych świąt państwowych, dlatego powinniśmy go propagować i jak najwięcej o nim mówić, przecież w każdym
z nas bije biało-czerwone serce.

3 maja – to Święto Narodowe, obchodzone w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja  w 1791 roku. Najpierw święto 3 maja ustanowiono w 1919 roku, czyli po tym, kiedy Polska odzyskała niepodległość. Po II wojnie światowej było obchodzone jedynie do 1946 roku – wtedy miały miejsce demonstracje studenckie w wielu polskich miastach, po których władze zabroniły publicznych obchodów. W 1951 roku święto zostało zniesione, a przywrócono je ustawą w 1990 roku.

Pierwsze dni maja to kawałek historii każdego z nas. Dlatego serdecznie zachęcamy wszystkich do uczczenia tych dni. Powieśmy na swoich posesjach flagę Polski. Zgodnie z art. 5 Ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych, każdy ma prawo używać flagi państwowej w celu podkreślenia znaczenia uroczystości, świąt lub innych wydarzeń. Ustawa nakłada na obywateli jeden ważny obowiązek – aby używać flagi z czcią i szacunkiem.